Na 4 jaar gevangenisstraf weer buiten

Mijn IPhone rinkelt en in het scherm verschijnt een voor mij onbekend nummer. 

Als ik op het groene knopje druk, hoor ik aan de andere kant van de lijn een voor mij bekende en opgewekte stem…

Het is een cliënt die vandaag in vrijheid is gesteld nadat hij een gevangenisstraf van 4 jaar heeft uitgezeten.

Hij vertelt me enthousiast dat een vriend hem bij de gevangenis heeft opgehaald en dat hij zich in jaren niet zo blij heeft gevoeld als vandaag. Hij is onderweg naar zijn beste vriend bij wie hij voorlopig kan verblijven en binnen wiens bedrijf hij aan de slag kan.

In de afgelopen 4 jaar dat hij vastzat, heb ik vaak met hem gesproken over zijn strafzaak. Hij vertelde me ook met regelmaat hoe zijn leven er vóór detentie uitzag. Hoe zijn leven er na detentie zou uitzien was lange tijd onduidelijk en om die reden hadden we het vaak over zijn leven vóór detentie en zijn leven in detentie. In de periode dat hij vastzat eindigde zijn relatie en verloor hij zijn werk en woning.  

Als ik er was, vroeg hij de laatste 2 jaar ook altijd welke Corona-maatregelen er “buiten” waren en tot wanneer die golden. Hij wist wel dat het nog een lange tijd zou duren voordat hij zelf weer zou gaan deelnemen aan het leven “buiten”, maar desondanks luisterde hij altijd aandachtig als ik vertelde over de regels “buiten” waarna hij dan vertelde over hoe het er “binnen” aan toe ging.

Bij vertrek zei hij altijd tegen me “Bedankt, en een fijne dag buiten”. Ik antwoordde vaak met de woorden “Hou je goed”.

Na 4 jaar ben ik het nu die ons gesprek afsluit met “Bedankt en een fijne dag buiten”, het is een paar seconden stil en dan hoor ik hem zeggen “Ik hou me goed en voel me goed”.