Wie zorgt er na de scheiding voor de hond of kat?

Bij een scheiding moeten er over veel onderwerpen afspraken gemaakt worden. In eerste instantie wordt vaak gedacht aan de verdeling van de zorg van de kinderen, kinder- en partneralimentatie en de verdeling van de gemeenschap van goederen of de afwikkeling van de huwelijkse voorwaarden. Het gebeurt echter ook regelmatig dat er afspraken gemaakt moeten worden over het huisdier, in veel gevallen de hond of kat. Dit kan soms tot discussies leiden. Bij wie blijft de hond of kat wonen na de scheiding? Moet er een omgangsregeling overeengekomen worden?

Wie kan de beslissingen nemen?

Alleen de eigenaar kan beslissingen nemen over het huisdier. Bij samenwoners is de eigenaar vaak degene die het dier heeft gekocht. Als partijen gezamenlijk het dier hebben gekocht zijn zij mede-eigenaren. Bij gehuwden is dat anders. Ook degene die het dier niet heeft gekocht, kan dan toch mede-eigenaar zijn geworden. Dit is afhankelijk van het huwelijksgoederenregime tussen partijen, dus of partijen zijn getrouwd in (algehele of beperkte) gemeenschap van goederen of onder huwelijkse voorwaarden.

Een omgangsregeling?

Als slechts één van partijen eigenaar is van het huisdier, is het vrij eenvoudig. Het huisdier blijft na de scheiding bij de eigenaar. Er hoeft dus geen regeling te worden getroffen met de andere partij, tenzij de eigenaar dit zelf wil natuurlijk.

Als partijen mede-eigenaar zijn wordt het lastiger. Als beide partijen graag voor het dier willen zorgen na de scheiding, kunnen zij een beheersregeling treffen. Dit is vergelijkbaar met een omgangsregeling. Partijen kunnen bijvoorbeeld afspreken dat het dier afwisselend bij beide partijen is. En als er kinderen zijn, kan bijvoorbeeld ook worden afgesproken dat het dier meegaat met de omgangsregeling van de kinderen. Partijen kunnen dus gezamenlijk beslissen welke beheersregeling het meest geschikt is.

Gerechtelijke procedure

Als het niet lukt om samen afspraken hierover te maken, kan de zaak worden voorgelegd aan de rechter. De rechter zal dan kijken naar meerdere factoren, waaronder de belangen van het dier. Ook het ras van het dier kan van belang zijn. De rechter kan vervolgens een beheersregeling toe- of afwijzen. Als de beheersregeling wordt toegewezen, bepaalt de rechter soms ook dat er een dwangsom betaald moet worden, als één van partijen de beheersregeling niet nakomt. Een dwangsom is een soort boete.

Meer weten over dit onderwerp? Neem gerust contact op met één van de familierechtadvocaten van EBH Legal. Wij staan u graag te woord!

Deze blog is algemeen van aard en er kunnen geen rechten aan worden ontleend.