Wettelijke indexering: hoe zit dat eigenlijk?

Op grond van de wet moet ieder jaar de hoogte van de kinder- en partneralimentatie worden aangepast. Dit heet de wettelijke indexering. Deze aanpassing geldt voor alimentaties die door de rechtbank zijn vastgesteld, maar ook voor alimentaties die door partijen in onderling overleg zijn overeengekomen. Afgelopen week is bekend geworden dat de wettelijke indexering per 1 januari 2018 1,5% bedraagt. Het percentage wordt bepaald door de Minister van Justitie en hangt af van de stijging van salarissen bij de overheid, in het bedrijfsleven en bij andere sectoren.

De wettelijke indexering vindt van rechtswege plaats. Dit betekent dat de indexering automatisch van toepassing is, ook als daarop geen aanspraak wordt gemaakt. Zowel door partijen bij overeenkomst als door de rechter bij rechterlijke uitspraak kan de wettelijke indexering worden uitgesloten. Dit kan bijvoorbeeld aan de orde zijn als het salaris van de alimentatieplichtige niet ieder jaar of met een ander percentage stijgt. De uitsluiting kan betrekking hebben op een bepaalde periode waarin de wettelijke indexering buiten toepassing blijft, maar kan ook het percentage betreffen. In plaats van de wettelijke indexering kan bijvoorbeeld een percentage worden afgesproken dat aansluit bij het percentage waarmee het salaris van de alimentatieplichtige wordt verhoogd. Dit laatste betekent wel dat dan ieder jaar de inkomensgegevens uitgewisseld moeten worden en dat blijkt in praktijk vaak niet wenselijk te zijn. In het merendeel van de gevallen is dus toch de wettelijke indexering van toepassing.

Hoewel de alimentatieplichtige eigenlijk uit zichzelf per 1 januari van ieder jaar het nieuwe, geïndexeerde alimentatiebedrag moet betalen, doet degene die de alimentatie ontvangt er wijs aan om de ander daar vóór het einde van het jaar op te attenderen. Vaak wordt de alimentatie ingeboekt als een automatische overschrijving en heeft de betaler zelf niet in de gaten dat het bedrag verhoogd moet worden. Het indexeringspercentage wordt meestal begin november al bekend gemaakt en is makkelijk terug te vinden op internet. Op de website www.lbio.nl staat een eenvoudige rekentool om het nieuwe bedrag te berekenen.

Mijn advies aan de alimentatiegerechtigde is om tijdig een WhatsApp-bericht of e-mail aan de alimentatieplichtige te sturen zodat hij of zij niet vergeet het verhoogde bedrag te voldoen. Stel dat per 1 januari dan toch nog het oude bedrag wordt voldaan, dan kan de alimentatiegerechtigde de andere partij daarop wijzen en vragen om alsnog het verschil bij te betalen. Mocht de alimentatieplichtige daar niet toe bereid zijn, dan kan de vordering uit handen worden gegeven aan het LBIO (Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen). Deze instantie kan de incasso overnemen als de alimentatie is opgenomen in een beschikking van de rechtbank.

De inhoud van dit blog is algemeen van aard en er kunnen geen rechten aan worden ontleend.