Verdachte in een verkeerszaak

De laatste tijd hoor en zie ik in de zittingszalen van de rechtbank regelmatig de gevolgen van een verkeersongeval voor de betrokkenen.

Als er sprake is van een ernstig verkeersongeval waarbij gewonden en/of doden zijn te betreuren, geldt als uitgangspunt dat de verdachte zich dient te verantwoorden voor de meervoudige strafkamer van de rechtbank ter zake een verdenking artikel  6 Wegenverkeerswet 1994.

Artikel 6 Wegenverkeerswet 1994:
“Het is een ieder die aan het verkeer deelneemt, verboden zich zodanig te gedragen dat een aan zijn schuld te wijten verkeersongeval plaatsvindt waardoor een ander wordt gedood of waardoor een ander zwaar lichamelijk letsel wordt toegebracht of zodanig lichamelijk letsel dat daaruit tijdelijke ziekte of verhindering in de uitoefening van de normale bezigheden ontstaat.”

Wellicht denkt u bij het lezen van dit artikel aan zaken waarbij de verdachte onder invloed van alcohol en/of drugs achter het stuur plaatsneemt, met een aanzienlijk hogere snelheid dan de toegestane snelheid het rode verkeerslicht negeert, daarbij een fietser aanrijdt die aan zijn verwondingen overlijdt.

Behalve deze zaken, zijn er ook zaken waarin een bestuurder van een auto bijvoorbeeld een fietser op het fietspad over het hoofd ziet, of een voetganger bij het oversteken aanrijdt. Ook in die zaken dient de bestuurder van de auto zich meestal te verantwoorden voor de meervoudige strafkamer van de rechtbank.

Als u de dossiers in die zaken zou lezen, zou u tot de conclusie kunnen komen dat het u ook had kunnen overkomen. Terwijl u achter het stuur zit, kunnen diverse factoren uw aandacht afleiden en bent u met uw gedachten en ogen even niet voor 100% op de weg gericht.

Uw aandacht wordt heel even afgeleid door een vlieg in uw auto, of door een spin die uit zijn zelfgemaakte web aan de buitenspiegel tegen het raam tikt, of door een reclame op de radio. De redenen die uw aandacht kunnen verzwakken zijn legio. Heel vaak komt het niet tot een confrontatie met een andere weggebruiker. Die keer dat het wel tot een confrontatie met ernstige gevolgen komt, volgt er een strafrechtelijke procedure die vaak ook nog wordt vervolgd met een civiele procedure in verband met de geleden (im)materiële schade.

Als het een ongeluk betreft waarbij een ander wordt gedood, zie ik in de rechtszaal vaak familieleden die een dierbare zijn verloren en een verdachte die gesteund wordt door familieleden.

Laatst hoorde ik de verdachte na de behandeling van zijn zaak bij zijn laatste woord zeggen dat hij sinds de aanrijding elke dag met een schuldgevoel opstaat en met een schuldgevoel naar bed gaat, maar hij zich beseft dat zijn schuldgevoel niet opweegt tegen het verdriet dat de familie van het slachtoffer is aangedaan.

Na het laatste woord is het dan aan de rechters de taak twee weken later tot een uitspraak te komen. De rechters dienen dan te beslissen of deze verdachte een strafrechtelijk verwijt gemaakt kan worden zoals bedoeld in de Wegenverkeerswet en als dat het geval is, of en zo ja welke sanctie gelet op alle van belangzijnde, waaronder ook persoonlijke omstandigheden op zijn plaats is.

Het Openbaar Ministerie verwijt veel verdachten dat zij niet zorgvuldig hebben gekeken of niet voldoende hebben opgelet. Bij deze zittingen besef ik me regelmatig dat het iedereen kan overkomen. Een ongeluk mag dan in een klein hoekje zitten, de gevolgen voor alle betrokken zijn alles behalve klein.