Geen partneralimentatie vanwege wangedrag

Onlangs is op www.rechtspraak.nl een uitspraak in een van mijn dossiers gepubliceerd. Deze uitspraak is bijzonder omdat het verweer dat door ons is gevoerd niet vaak wordt gehonoreerd, maar in dit geval wel. Wat was er in deze zaak aan de hand?

Ik sta cliënte al ruim zeven jaar bij in verband met een echtscheiding en tussen partijen zijn al 15 procedures gevoerd, onder andere over de verdeling van de huwelijksgemeenschap, verkoop van de woning en de afwikkeling van de besloten vennootschap waarvan zij samen aandeelhouder waren. In de laatste procedure heeft de wederpartij verzocht om een partneralimentatie vast te stellen van
€ 5.000,-- per maand. Los van de vraag of de wederpartij behoefte heeft en cliënte een dergelijke bijdrage kan betalen, is zij van mening dat in alle redelijkheid niet van haar kan worden verwacht dat zij bijdraagt in de kosten van het levensonderhoud van de man omdat hij zich grievend tegen over haar heeft gedragen. In gewoon Nederlands: de man heeft van alles gedaan om de vrouw te beschadigen en te benadelen.

Zo heeft de man haar meermaals mishandelend en daarvoor is hij door de politierechter onherroepelijk veroordeeld.

Verder heeft de man conservatoir beslag laten leggen op in de woning van de partner van de vrouw aanwezige inboedel met het doel haar en haar partner te beschadigen. Het verlof tot het leggen van conservatoir beslag is verkregen op grond van een onjuiste voorstelling van zaken en na het leggen van het conservatoir beslag is geen hoofdvordering door de man ingesteld.

Ook heeft de man de vrouw valselijk beschuldigd van financiële malversaties en fraude bij een opdrachtgever, externe relaties en de vereffenaar van de besloten vennootschap van partijen met het doel de vrouw in een kwaad daglicht te stellen en te bewerkstelligen dat zij geen werk in de financiële wereld zou verkrijgen. Met het oog op tussen partijen lopende procedures heeft de man een overeenkomst van aandelenoverdracht en arbeidsovereenkomst vervalst.

Hoewel de vrouw nog veel meer voorbeelden van wangedrag heeft aangevoerd en onderbouwd, vond de rechtbank dat de hiervoor genoemde gedragingen van de man verder gaan dan binnen de context van de tussen partijen gevoerde (echtscheidings-)strijd toelaatbaar kan worden geacht. Daarbij acht de rechtbank ook relevant dat voor een aantal van die gedragingen geldt dat sprake was van enig tijdsverloop sinds het uiteengaan van partijen. Het is de optelsom van voormelde gedragingen die maakt dat de rechtbank van oordeel is dat het naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is van de vrouw te verlangen dat zij een bijdrage levert in de kosten van levensonderhoud van de man. Het verzoek van de man tot het vaststellen van partneralimentatie is om die reden worden afgewezen.

De gehele uitspraak is te lezen via onderstaande link:

https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBMNE:2018:5365